domenica 2 dicembre 2007

Mimmop

A me a'poesia m'aiuta a campà allero,
e' parole scorreno e nun me pare overo.
Sò comme a stelle sperdute dinte a'nuttata
ca veneno addo' me c'aspetto già scetato.

Me stregno e l'accarezzo si tremmeno 'e paura
e loro m'accumpagnano pe' mano dinte o'scuro,
'nsieme cu 'e parulelle me faccio cumpagnia
e pe me ringrazià pò se fanne poesia.

Ma je nun songo pueta, je guardo sule 'e stelle
e scrivo ca me diceno che a'vita è sempe bella
pure mò ca chianto 'e mamma se sente da fenesta
e nun ce stà proprio o'genio 'e ridere e fà festa.

Nessun commento: